استراتژی های ارزیابی پروژه های دانشجویی

این فصل مواردی را که در روند طراحی ، انجام و گزارش یک پروژه به وجود می آیند بررسی می کند. این مسائل هم به دانش آموزان انجام دهنده پروژه و هم به معلم (که هم به عنوان مجری و هم ارزیاب عمل می کند) مربوط می شود. این فصل به هفت بخش تقسیم شده است: 1. شروع یک پروژه و مشاوره اولیه 2. ارزیابی مرحله ای 3. ساختار تدریس در هنگام اتمام پروژه 4. ارائه پروژه ها 5. تجربیات معلمان 6. بازخورد 7. پیامدهای شروع یک پروژه: مشاوره اولیه پروژه این پروژه شامل یک دانش آموز یا گروهی از دانشجو است که تحت راهنمایی و هدایت معلم کار می کنند. یک پروژه شامل برنامه ریزی و تدوین برنامه مطالعاتی و نتایج حاصل از آن است که باید در یک دوره زمانی معمولاً بیشتر از یک وظیفه فردی به دست آید.

در پروژه ایده های آموزشی یادگیری عمیق در مقابل یادگیری سطحی ضمنی است. دانش آموزان لازم نیست فقط یک نتیجه واحد تولید کنند ، بلکه لازم است چندین وظیفه یادگیری قبلی و اغلب با فاصله زیاد را به هم پیوند دهند. نقش معلم در طول پروژه یکی از تسهیل کنندگان استراتژی یادگیری هر دانش آموز است. این مهم است که هم معلمان و هم دانش آموزان دقیقاً بدانند که انجام کار پروژه چه دخیل است. دانش آموزان باید با ساختار سنجش آشنا شوند که توسط معلم برای ارزیابی و درجه بندی پروژه خود استفاده می شود. بخش بعدی چند مدل ارزیابی را ارائه می دهد که می تواند برای این فرآیند استفاده شود. به دانشجویان باید کپی از طرح مارک مدل (یا دستورالعمل های درجه بندی یا مبحث نمره گذاری) داده شود که برای ارزیابی رسمی پروژه آنها انتخاب شده است. پروژه های انفرادی یا گروهی کار پروژه را می توان به صورت جداگانه یا گروهی انجام داد. تشکیل گروه ها می تواند به یکی از دو روش انجام شود: دانش آموزان گروه خود را تشکیل می دهند یا معلم عضویت در گروه را مشخص می کند. هر دوی این روش ها محاسن و اشکالات خاص خود را دارند. دانش آموزانی که گروه های خود را تشکیل می دهند تمایل دارند دوستان با زمینه و اهداف مشابه را انتخاب کنند. این ممکن است از تجربه غنی یادگیری که باید توسط گروههایی که دانش آموزان با رویکردهای مختلف یادگیری تشکیل می دهند ، کسب کنند ، کم کند. کلی (1978) طرفداری می کند که برای دانش آموزان "پیشرفت [آموزش] اجتماعی و شخصی آنها" یکی از ویژگیهای اساسی کار گروهی است. معلمان می توانند از طرق مختلف گروه تشکیل دهند. می توان این کار را به صورت تصادفی با اختصاص عدد به هر دانش آموز و انتخاب این اعداد از کلاه یا با استفاده از جداول اعداد تصادفی برای انتخاب گروه ها انجام داد. در صورت اقتباس از این روش ، برخی از آمارهای مفید می توانند در طول فرآیند انتخاب مورد بحث و بررسی قرار گیرند. یکی از کاربردی ترین روش ها ، ایجاد گروه ها با توانایی فردی دانش آموزان است. برای استفاده از این تکنیک بدیهی است که این روش فرض می کند که معلم دانش آموزان خود را می شناسد. معلمانی که قبلاً از این روش استفاده می کردند ، توصیه می کنند که این گروه دارای محدوده توانایی مختلط باشد. در غیر این صورت ممکن است به خوبی دریابید که یک گروه پرنده بالا یا یک گروه بسیار ضعیف اغلب تحقق می یابد. (گروههای ضعیف وقتی - یا 2) مشکلاتی را به وجود می آورند

11. ارزیابی پروژه های دانشجویی اگر ارزیابی کلامی داده شود.) یکی دیگر از مزایای یک گروه توانایی مختلط این است که از توانایی ترین دانش آموزان می توان به عنوان مربی تا کمترین توانایی استفاده کرد. در محافل آموزشی به خوبی شناخته شده است که ما با انجام و با آموزش دیگران یاد می گیریم. از این رو دانش آموزان با توانایی ترین می توانند به عنوان مربی در تقویت یادگیری خود و همچنین کمک به هم دانش آموزان خود خدمت کنند.