انجام پروژه تاسیسات

در برنامه ریزی تأسیسات ، شناخت رابطه نزدیک بین طراحی و ساخت مهم است. به بهترین وجه می توان به این فرایندها به عنوان یک سیستم یکپارچه نگاه کرد. به طور کلی ، طراحی فرآیندی است برای ایجاد توصیف تاسیسات جدید ، که معمولاً با برنامه ها و مشخصات دقیق ارائه می شود. برنامه ریزی ساخت فرآیندی است برای شناسایی فعالیتها و منابع مورد نیاز برای تحقق بخشیدن به طرح ، به یک واقعیت فیزیکی. از این رو ، ساخت و ساز اجرای طرحی است که توسط مهندسان معمار و مهندس پیش بینی شده است. هم در طراحی و هم در ساخت ، بسیاری از کارهای عملیاتی باید با اولویت و روابط دیگر در بین وظایف مختلف انجام شود.

چندین ویژگی برای برنامه ریزی تأسیسات ساخته شده منحصر به فرد است و حتی در همان مراحل اولیه چرخه عمر پروژه باید به خاطر سپرده شود. این موارد شامل موارد زیر است:

    تقریباً هر تاسیساتی به صورت سفارشی طراحی و ساخته می شود و انجام آن اغلب به مدت طولانی نیاز دارد.

    طراحی و ساخت هر دو مرکز باید شرایط خاص یک سایت خاص را برآورده کند.

    از آنجا که هر پروژه خاص سایت است ، اجرای آن تحت تأثیر شرایط طبیعی ، اجتماعی و سایر موقعیت ها مانند آب و هوا ، نیروی کار ، کد ساختمان محلی و غیره است.

 

    از آنجا که عمر مفید یک مرکز طولانی است ، پیش بینی نیازهای آینده ذاتاً دشوار است.

    به دلیل پیچیدگی های فن آوری و تقاضای بازار ، تغییر برنامه های طراحی در حین ساخت غیر معمول نیست.

در یک سیستم یکپارچه ، برنامه ریزی برای طراحی و ساخت تقریباً همزمان می تواند انجام شود ، گزینه های مختلفی را که از هر دو نظر مطلوب هستند بررسی می کند و بنابراین ضرورت تجدید نظر گسترده تحت عنوان مهندسی ارزش را از بین می برد. علاوه بر این ، بررسی پروژه ها با توجه به قابلیت ساخت آنها می تواند با پیشرفت پروژه از برنامه ریزی به سمت طراحی انجام شود. به عنوان مثال ، اگر توالی مونتاژ یک سازه و بارهای بحرانی بر روی سازه مونتاژ شده در حین ساخت به دقت به عنوان بخشی از طراحی کلی سازه در نظر گرفته شود ، می توان تأثیرات طراحی را بر ساخت و سازهای نادرست و جزئیات مونتاژ پیش بینی کرد. با این حال ، اگر انتظار می رود متخصصین طراحی چنین مسئولیت هایی را به عهده بگیرند ، باید به دلیل تقسیم خطرات و همچنین انجام این کارهای اضافی ، پاداش دریافت کنند. به همین ترتیب ، وقتی از پیمانکاران ساختمانی انتظار می رود مسئولیت های مهندسان را بپذیرند ، مانند طرح بسیار پیچیده ای برای ایجاد یک ساختار غیر متعارف ، باید به آنها نیز پاداش داد. تا زمانی که مالک مسئولیت حل این معضل ریسک-پاداش را به عهده نگیرد ، نمی توان مفهوم یک سیستم یکپارچه را برای طراحی و ساخت تحقق بخشید.

جالب است بدانید که دارندگان اروپایی به طور کلی نسبت به فن آوری های جدید و به اشتراک گذاشتن خطرات با طراحان و پیمانکاران بازتر هستند. به طور خاص ، آنها تمایل بیشتری برای پذیرش مسئولیت در مورد شرایط پیش بینی نشده زیرسطحی در مهندسی ژئوتکنیک دارند. در نتیجه ، طراحان و پیمانکاران نیز تمایل بیشتری به معرفی تکنیک های جدید برای کاهش زمان و هزینه ساخت دارند. در رویه اروپا ، مالکان معمولاً پیمانکارانی را با طراحی مفهومی ارائه می دهند و پیمانکاران طرح های مفصلی را تهیه می کنند که توسط مهندسان مالک بررسی می شود. این طرح های دقیق ممکن است طرح های جایگزین باشد و پیمانکاران تخصصی نیز ممکن است طرح های جایگزین مفصل تهیه کنند.